सारे सारे वाचूया;ज्ञानकण वेचूया.

NISHIKANT DESHPANDE'S POEM


अन् संपला उन्हाळा

रेतीत नाव माझे

लिहिलेस त्या क्षणाला

हिरवळ मनी पसरली

अन् संपला उन्हाळा


अधिपत्य वेदनांचे,

मी मांडलीक होते

भाग्यात दीन जगणे

मी जागरूक होते

घेण्यास मी भरारी

सांगीतले मनाला

हिरवळ मनी पसरली

अन् संपला उन्हाळा


आहे तशीच होते

होते तशीच आहे

पाहून आरसाही

म्हणतो अशीच आहे

बदलेन तुजसवे मी

मिळता जरा जिव्हाळा

हिरवळ मनी पसरली

अन् संपला उन्हाळा


अंधार माजलेला

अन् कवडसा बिचारा!

काळोख विझवण्याचा

होता खरा उतारा

मनहूस निराशेला

देऊत ये उजाळा

हिरवळ मनी पसरली

अन् संपला उन्हाळा


हिंदोळण्यास आता

उर्मी मनात आहे

तुझियासवे सख्या मी

पाना फुलात आहे

जादू तुझी अशी की

ग्रिष्मातही हिवाळा

हिरवळ मनी पसरली

अन् संपला उन्हाळा


कोरी लिहावयाला

घेऊत स्वच्छ पाटी

नवखाच श्रीगणेशा

नवखेच गीत ओठी

का व्यर्थ आठवांचा

उडवायचा धुराळा?

हिरवळ मनी पसरली

अन् संपला उन्हाळा


निशिकांत देशपांडे, पुणे.

मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३

Previous
Next Post »